Լուսանկարչուհի, որ դարձավ Ֆրանսիայի սփյուռքի երիտասարդ դեսպան․ Լուիզա Գրագատի Հակոբյան

«Սկզբում լուսանկարչությունը ինձ համար միայն աշխատանք էր, ընդ որում, ես առաջին աղջիկ լուսանկարիչն էի, իսկ հայտնի դառնալն այդ ժամանակ դեռևս այսքան հեշտ չէր»։ «Երջանկությունը մենք պետք է ինքներս մեր մեջ փնտրենք։ Եթե փորձենք մեր երջանկությունը կապել տարբեր մարդկանց և երևույթների հետ, ապա երբ կորցնենք դրանք, կկորցնենք նաև մեր երջանկությունը»։
«Կան զարդանաղշեր, որոնք պետք է լինեն հայկական եկեղեցիներում, սակայն Ֆրանսիայի շատ հայկական եկեղեցիներ ներքին կառուղվածքով հարուստ չեն։ Ինձ համար շատ կարևոր էր, որ ես կարողացա իմ ստորագրությունը թողնել Ֆրանսիայի շատ հայկական եկեղեցիներում»։«Իմ նպատակը դեռևս մնում է հայ մշակույթի զարգացումը։ Չնայած մեր դաժան պատմությանը, մեր ժողովուրդը միշտ ապրել է իր մշակույթով և հավատով։ Ես ցանկանում եմ, որ մեր տաղանդավոր հայ երեխաները կարողանան շբվել նաև Ֆրանսիայում ապրող հայ երեխաների հետ, կիսվեն իրենց փորձով, գիտելիքներով, իրենք էլ կրթվեն»։