Ալիևը կարողացավ օգտվել Հայաստանի իշխանությունների թույլ տված ողբերգական սխալներից․ Le Monde
2005 թվականից սկսած՝ Իլհամ Ալիևը ադրբեջանական նավթադոլարները վերածեց ռուսական, իսրայելական և թուրքական զենքի՝ անօդաչու թռչող սարքերի, զրահամեքենաների և էլեկտրոնային պատերազմի համակարգերի մեծածավալ մատակարարումների՝ շատ ավելի ժամանակակից, քան Հայաստանին հասանելի կարող էր լինել, գրում է Le Monde֊ն։
«Ալիևը կարողացավ օգտվել Հայաստանի իշխանությունների թույլ տված ողբերգական սխալներից, մասնավորապես, 2020 թվականի հուլիսին, երբ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը Շուշիում ասաց. «Ղարաբաղը Հայաստան է, և վերջ»՝ առաջացնելով ադրբեջանական հասարակության զայրույթը: Ալիևը նաև հմտորեն օգտվեց ԱՄՆ նախագահի նախընտրական արշավի համաշխարհային ուշադրության կենտրոնում լինելուց:
Միևնույն ժամանակ, Թուրքիան, հաղթահարելով Ռուսաստանի հանդեպ վախը, առաջին անգամ իր ռազմական օգնությունն առաջարկեց Ադրբեջանին, որի շնորհիվ ձեռք բերվեց օդային առավելություն: Տեղում, իր հերթին, Անկարայի կողմից վարձված սիրիացի վարձկանների օգտագործումը հայկական ճակատը ճեղքելու համար՝ որպես թնդանոթի կեր էր ծառայում Բաքվի համար: Այնուամենայնիվ, Ալիևը կատարեց իր հիմնական խնդիրը՝ ավարտվեց Հայաստանի ռազմական գերազանցության առասպելը:
Տարածքը զավթելուց հետո հայաֆոբիան արդեն մշակութային յուրացման տեսք է ստացել: Ադրբեջանի մշակույթի նոր նախարար Անար Քարիմովը քարոզարշավ է իրականացնում Լեռնային Ղարաբաղում քրիստոնեական ժառանգության հայկական ծագումը ժխտելու համար: Ըստ պաշտոնական վարկածի՝ բոլոր եկեղեցիներն ու վանքերն իբր կառուցվել են «Կովկասյան Ալբանիա» կոչվող հնագույն թագավորության կողմից, որն անհետացել է 8-րդ դարում: Այս ժառանգությունը, ըստ Բաքվի, իրավացիորեն պատկանում է ուդիններին՝ քրիստոնեական էթնոսին, որը կազմում է շուրջ 4 հազար մարդ Ադրբեջանում: Նրանց քրիստոնեական հավատքը թույլ է տալիս ռեժիմին խուսափելու մեղադրանքներից, թե իբր «կրոնական պատերազմ» է մղում: Պաշտոնյաները, պատմաբանները և իշխանություններին մոտ կանգնած լրագրողները հայերին անվանում են խաբեբաներ և առասպելագործներ: Արտասահմանում գտնվող ոչ մի պատմաբան չի հաստատում այս տեսությունը, և, այդպիսով, ռեժիմը միայն կարող է խորացնել իր մեկուսացումը միջազգային ասպարեզում:
Մեկ այլ տագնապալի ազդանշան է այն, որ 2021 թվականի փետրվարի 1-12-ը Ադրբեջանի և Թուրքիայի միջև համատեղ զորավարժություններ պետք է անցկացվեն Թուրքիայի սահմանին գտնվող Կարս նահանգում: Սրանք երկու երկրների կողմից երբևէ անցկացված ամենակարևոր զորավարժություններն են։
Այսօր ադրբեջանցիների մտահոգությունը կապված է Լեռնային Ղարաբաղի ապագա կարգավիճակի հետ: Բնակչության շրջանում սեր չվայելող ռուս զինվորների ներկայությունը, որոնք ընկալվում են որպես գաղութարարներ՝ Հայաստանի դաշնակիցներ, դիրքերը կորցրած ադրբեջանական ընդդիմության սիրած թեման է դարձել:
Քաղաքական համակարգի արգելափակումը ոչ միայն ենթարկվում է ներքին տրամաբանությանը, այլեւ համապատասխանում է Կովկասում եւ Կենտրոնական Ասիայում նկատվող տարածաշրջանային միտումներին: Մտադի՞ր է արդյոք Ալիեւը փոխել իր դիրքորոշումը եւ դիվանագետի իտալական կոստյումները եւ ածխաջրածինների մատակարարին արտաքին քաղաքականության ոլորտում: Դեկտեմբերի 10-ին Բաքվում կայացած հաղթական զորահանդեսից հետո նախագահը առանց երկմտելու Զանգեզուրի շրջանը (Հայաստանի հարավում) եւ Էրիվանը (Երեւան) ներկայացրեց որպես «[Ադրբեջանի] պատմական հողեր»:
Եւս մեկ տագնապալի ազդանշան է այն, որ 2021 թվականի փետրվարի 1-12-ը թուրքական Կարս շրջանում, որը սահմանակից է Հայաստանի հետ, Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի միջեւ համատեղ զորավարժություններ պետք է անցկացվեն: Սա ամենակարեւոր զորավարժությունն է, որը հայկական Գյումրիում տեղակայված ռուսական ռազմաբազայի հարեւանությամբ երբեւէ իրականացվել է երկու դաշնակից պետությունների կողմից,- գրում է պարբերականը