Կյանքի հմայքը ստեղծագործելու մեջ է... Անի Նիկոյան

-Շատ լավ հիշում եմ, թե ինչպես էի բակի երեխաներին հավաքում, դերաբաշխում կատարում, տանից իրեր իջեցնում՝ որպես ռեկվիզիտներ, հորինված սցենարով ներկայացումներ բեմադրում հարևանների համար, և մեծ հիացմունք ու գոհունակություն ապրում հնչող ծափերից։ Նույնը պարտադիր իրականացնում էի, երբ ամռան արձակուրդներին գնում էի գյուղ՝ Ջավախք… :))

-Երբեք իրենց չեմ դնում համեմատականի մեջ, որպեսզի հասկանամ, թե նրանցից որն է առավել իմ կյանքում, քանզի դրանք տարբեր աշխարհների տարբեր դռներ են (համենայն դեպս ինձ համար), և յուրաքանչյուրի դուռը բացելիս նվիրվում եմ ամբողջովին՝ չսպառելով ինձ մյուսի համար։

-Եթե այդ մասնագիտության իրական կրողն ես, ոչինչ ի զորու չէ հիասթափեցնել։

-Հայրիկիս…

-Ամեն օր։

-Հենց սերը ուժ ունի, որի մոտիվը բարին է. մնացյալ բոլոր ուժերը կարող են բարության հիմքով չլինել։

-Ստեղծագործելու…

-Առհասարակ կարծում եմ, որ հարաբերությունների մեջ լռությունը թե’ կնոջ, և թե’ տղամարդու պարագայում կարող է սառեցնել և դատարկել հարաբերությունները։ Հաճախ լռությունը պարզապես խոհեմության նշան չէ. պետք է կարողանալ անդրադառնալ ցանկացած հուզող խնդրի՝ գտնելով խոսքի ճիշտ ձևակերպումը և ճիշտ պահը։

-Ինձ երջանկացնում է այն, երբ հետադարձ հայացք գցելիս հասկանում ես, որ կյանքի որևէ փորձության արդյունքում չես չարացել, չես շեղվել քո ընտրած ուղուց և անկեղծ ու արդար ես ամեն օր ։

-Մինչ կյանքի թոհուբոհի մեջ անդադար պայքար է հանուն ցանկալի դիրքի, լուռ ստեղծագործել։