Թշնամուն ջախջախելու համար հարված և հանճար է պետք. Ղեւոնդ Ալիշան

ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ ԵՒ ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ 10 ԻՄԱՍՏՈՒՆ ՄՏՔԵՐ. ՂԵՒՈՆԴ ԱԼԻՇԱՆ 

Հավատարիմն Աստծո և իր անձին՝ հավատարիմ է և հայրենյաց։ Անհավատարիմն հայրենյաց՝ չէ հավատարիմ և իր հոգվույն և ոչ երկնից։ Ամենեն սուրբ և ազնիվ գործ և աշխատանք երկրիս վրա՝ երկնից և հայրենյաց համար եղածներն են։

***

Արծիվ միտքը արծվի թև ալ կուզե։

***

Պաշ­տե­լու աս­տի­ճան սի­րել եւ պահ­պա­նել հա­յոց լե­զուն ու հայ­րե­նի հո­ղը, հայն ու իր մշա­կույ­թը, ո­րոնք ծաղ­կու­մի եւ ճա­ռա­գայ­թու­մի ա­ռաջ­նոր­դե­ցին հայ­կյան հան­ճա­րը՝ դա­րա­վոր ստրկու­թյան եւ խա­վա­րի ու ան­կու­մի ժա­մա­նակ­նե­րուն դեմ ինք­նա­պահ­պան­ման եւ վե­րա­կանգ­նու­մի հզո­րա­գույն զեն­քե­րը դառ­նա­լով հա­յու­թյան ի­րա­րա­հա­ջորդ սե­րունդ­նե­րուն։

***

Մանկտիք, զիս հայոց հողն ու ջուրն սնուցել.
ես այն հող ու ջուր սրտով եմ սիրել։ Հայրենյաց հարուստ է հողն, ջուրն անուշ, քանց օտար զարդ՝ քաղցր հայրենյացն փուշ...:

***

Հաջողությունն շատ հեղ երկնից շնորհք մ'է, բայց առանց երկրիս վրա աշխատելու՝ վերեն հաջողություն չիջներ։ Մանավանդ, թե հաջողությունն պատրաստ է իբրև զարև և զանձրև, բայց եթե ագարակն սերմանված չէ՝ ի՞նչ բուսցնեն երկնից՝ շող ու ցողն։

Եթե կարենայի եւ ուզենայի Նարեկացվոց թռուցիկ եւ հրաթափ լեզվով մը վիպասանել, գուցե քիչ մ’ավելի սիրտս կու զովանար, կու հանգչեր, բայց անշուշտ առ այժմ քիչերու հասկնալի պիտի ըլլայի եւ շատերու անօգուտ:

***

Մի ուրանար զերկիրդ և զազգդ սիրուն. 
ծառն արմատով է ծառ՝ տունն հիմամբ է տուն։

***

Ազգային հիշատակարանք. անոնք են բնիկ նշանք հայրենյաց, անոնք են յուրաքանչյուր ազգի հայրենյաց ամենեն ազդու և զորավոր արձանագրությունք, միանգամայն և ամենեն սիրելի և սրտառուչ բաներ երկրիս վրա

***

Ճշմարիտ հայրենասիրությունն չէ ասուպ կամ փայլակ մը հանկարծ երևցող և անցնող, ոչ հուր մոլի և թափառիկ, և ոչ կայծակն անկուշտ այրող, լափող, այլ հանդարտ ջերմություն մը՝ հստակ լույսով, անըստգյուտ խղճով։

***

Թշնամուն ջախջախելու համար հարված և հանճար է պետք։ 

ՂԵՒՈՆԴ ԱԼԻՇԱՆ (1820-1901)

ՊԱՏՐԱՍՏԵՑ՝ Մ. Մ. 

ՆՅՈՒԹԻ ԱՂԲՅՈՒՐ՝ WWW.YELAKET.AM