Country Flag
Facebook logo Instagram logo
am
ru en
06 / Փետրվար / 2021 : 20-31

«Նիհար, զրկանքի մանկութիւն մը, ուր քու կաթը կը ծախեն մեծերուն համար». Յակոբ Օշական 

Գեղանկար՝ Մինաս Ավետիսյանի 

ԵՍ

Քաղաքի ծնունդ մը, գրեթէ նկուղի մը մէջ, օրօրնի տեղ ունենալով լուածքի տաշտը: Նիհար, զրկանքի մանկութիւն մը, ուր քու կաթը կը ծախեն մեծերուն համար: Քաղաքի դպրոց մը, տարօրինակ անունով, որ առանց հացի տունէդ կառնէ քեզ ու կու տայ աւելորդ պատառները կուշտերուն:
Յետոյ գեղը: Իր ազատ բնութիւնը, լեռներովը ու ջուրերովը: Մանուկներու շրջանակ մը հոս, գրեթէ քեզի պէս ու չափ մերկ, որ հակապատկերին կսկիծը կը խնայէ: Մտքի մինակութիւն մը, ժամուն մէջ փոխ ըսելու և շարականին եզերքը սուրցող տիրացուներուն նախանձագին հրապոյրէն կախուած:
Ասոնք կու գան իմ մտքից մէջ ամէնէն առաջ:
Աւելի ետքը թափառում մը քաղաքէն գիւղ, գեղէն քաղաք, եղանակին հետ, ուր գործին օրերը կը հետապնդէ մօրս համար: Ատոնք կը յիշեմ տեսակ մը ցաւով հիմա: Ու յետոյ երկրորդական վարժարանի մը գիշերը այդ պատմութեան վրայ: Վանք մը, իր վարդապետներովը, երկինքովը ու գիրքերովը: Ու որպէսզի փորձանքը կատարեալ ըլլայ՝ իմ յարութիւնը մեծ երազին, գրքերէն ինծի անցած սրտագին հակումին: Գրականութիւնս:
Հիմա գեղն եմ՝ հօրքուրիս հետ:

ՅԱԿՈԲ ՕՇԱԿԱՆ

Վանքը առած է ինձմէ տղու երեկոներս, գետի դաշտերէն իմ մէջ ամբարուած կրակը, հոգիին անպարագիծ խաղաղութիւնը, որ մեծ տգիտութիւնը կը հովանաւորէ: Ինկած Աստծոյ մը դառնութիւնովը կու գամ գեղը, դարմանելու խունկէն տժգունած արիւնիս նվաղկոտումը, մոռնալու գրքերուն բացած երազը և անոնց հեռապատկերին արթնցուցած անկարելի յաւակնոտութիւնը: Հին, լոգանքի ընկերներուն, դաշտային հաճոյքներուն, պզտիկ գողութիւններուն շուրջը կազմուած ընկերակցութեան մը պակասը: Բայց հիմա մինակութիւնը կը բաւէ ինծի:
Կը գոցեմ իմ շուրջս գիրքերու տղուն բոլոր նշանները: Կը նետեմ վրայէս քածաքին այլանդակ տաբատը ու կը դառնամ նրբամարմին գեղացին, կարմիր գօտիով մը ուռեցուցած մէջքին տկարութիւնը: Ծունկներս օդին՝ հովին ու ջուրին:
Լաթերէս դուրս, կը վառեմ բոլոր թուղթերը, գիրքերը՝ որոնք մեր հին, փլատակ տունին մէջ արդէն ապահով չեն կրնան ըլլալ: Մեծ վճռականութիւն մը ունիմ հիմա դառնալու բուն գեղացին, որուն միսերը երկաթէ կ’անցնին և որուն մատները փակած տեղը իրենց հետքը կը թողուն:

ՅԱԿՈԲ ՕՇԱԿԱՆ | ԱՆՏԻՊ ԷՋԵՐ
Աղբիւր՝ «Ազդակ Գրական-Ազդակ Արուեստի», 2009, թիւ 8

Author's cover photo
Ամսաթիվ 06 / Փետրվար / 2021 : 20-31
Հրապարակման հեղինակ՝ Maria Markosian

Լրագրող, հոդվածագիր։ Սովորել է ԵՊՀ եւ Հյուսիսային Համալսարանի լրագրության բաժնում։ Աշխատակցել է Հանրային Ռադիոյի Մանկապատանեկան եւ Մշակութային հաղորդումների խմբագրություններում, «Առավոտ» օրաթերթում, «Երկիր Մեդիա» հ/ը լրատվական բաժնում։ 2010թ.-ին սովորել է Աթենքի Ազգային եւ «Կապոդիստրիակոն» Համալսարանի ժամանակակից հունարեն լեզվի բաժնում (օտարների համար), թղթակցում է «Ազատ Օր» օրաթերթին (Հունաստան)՝ հեղինակային հոդվածներ, հարցազրույցներ, մշակութային, տեղեկատվական լուրեր։ «Համազգային» Հայ Կրթական եւ Մշակութային Միության երկար տարիների վարչական անդամ է։

Դիտվել է 10730անգամ
Վերջին լուրեր