«...այդ պատմութիւնները շատ կ’ազդէին հոգեկանիս վրայ...»
«Երբ թուրքերն սկսան հալածել հայերը, Պոլիսէն չսկսան, որովհետեւ հոն տարբեր պետութիւններու դեսպանատուներ կային, չէին համարձակեր: Սկսան ժողովուրդը տեղահանել գիւղերէն: Մայրս կը պատմէր այդ մասին, առաջին հերթին ժողվեցին երիտասարդները, անոնց մէջ է եղեր մօրեղբայրս, որուն կախեր են, իսկ ծնողքս ոտքով քալեր են մինչեւ Բաղդադ: Ինծի միշտ կը հետաքրքրէր, թէ ի՛նչպէս են անցել այդքան երկար ճանապարհ, միշտ կը հարցնէի՝ ի՞նչ կ’ուտէին, ու՞ր կը պառկէին: Եօթ-ութ տարեկան էի եւ այս ամէնուն մասին յաճախ կը լսէի մօրմէս: Հիմա չեմ կրնար ձեզի պատմել, որովհետեւ մինչեւ Տէր Զօր գացող եւ ողջ մնացողները հազուադէպ են: Մայրս հասեր էր: Երբ պզտիկ էի, այդ պատմութիւնները շատ կ’ազդէին հոգեկանիս վրայ»։
Ժանսեմ (հուշեր)
Լրագրող, հոդվածագիր։ Սովորել է ԵՊՀ եւ Հյուսիսային Համալսարանի լրագրության բաժնում։ Աշխատակցել է Հանրային Ռադիոյի Մանկապատանեկան եւ Մշակութային հաղորդումների խմբագրություններում, «Առավոտ» օրաթերթում, «Երկիր Մեդիա» հ/ը լրատվական բաժնում։ 2010թ.-ին սովորել է Աթենքի Ազգային եւ «Կապոդիստրիակոն» Համալսարանի ժամանակակից հունարեն լեզվի բաժնում (օտարների համար), թղթակցում է «Ազատ Օր» օրաթերթին (Հունաստան)՝ հեղինակային հոդվածներ, հարցազրույցներ, մշակութային, տեղեկատվական լուրեր։ «Համազգային» Հայ Կրթական եւ Մշակութային Միության երկար տարիների վարչական անդամ է։