... Ով գա քեզ հյուր, դու առատ տուր

Քո հացն ու գինին...

Արևի պես դու անմար ես,

Խնդուն Երևան,

Շողշողուն, պերճ լույսերի մեջ

Խայտուն Երևան,

Վարդագույն ես, մեր հոգում ես,

Մեր տուն Երևան,

Դու գալիքն ես, հրաշալիքն ես

Կերտում, Երևան:

Դարերի մեջ, քարերի մեջ,

Դու ճամփա անցար,

Ապրելով միշտ, այրվելով միշտ

Ելա՛ր, բարձրացա՛ր,

Մասիսի պես, Մասիսի հետ

Եկար, մեզ համար,

Դու մեր հույսն ես, դու մեր լույսն ես՝

Միշտ վառ ու պայծառ:

Դու Ամբերդն ես, Արինբերդն ես,

Մեր Վանն ու Անին,

Ով գա քեզ հյուր, դու առատ տուր

Քո հացն ու գինին,

Կառուցիր միշտ, բարձրացիր միշտ,

Ոստան հայրենի, 

Ինչպես երգըդ, քո նոր կյանքըդ

Թող հավերժ լինի:

Սարմեն
«Ոստան հայրենի»