04 / Հունիս / 2021 : 14-50
Որքան լավ դաստիարակես երեխայիդ, Հայրենիքդ այնքան ամուր կլինի․ Դավիթ Գրիգորյան․ ԱԶԳ
ԱԶԳ թերթը գրում է․
«Դավիթ Գրիգորյանը Երեւանում ծնված-մեծացած՝ բնիկ երեւանցի է, որի պապերը 1940-ականներին հայրենադարձվել են Իրանից եւ արմատներով ամուր կառչել հայրենի հողից: 1990-ականների սկզբներին ավարտելով Գյուղատնտեսական համալսարանը՝ Դավիթ Գրիգորյանն անդադար աշխատել է բազմաթիվ պատասխանատու ոլորտներումՙ հասնելով Մետրոպոլիտենի փոխտնօրենի եւ Էրեբունի վարչական շրջանի ղեկավարի պաշտոններին: Չնայած քաղաքում ծնված-մեծացած լինելու հանգամանքին, Դավիթ Գրիգորյանը խորապես կապված է հայրենի հողի հետ: Նա այդ հատկությունը ժառանգել է իր պապերից: Ընհանրապես հայրենի հողը Գրիգորյանների համար առաջին հերթին գաղափար է, որի մեջ պետք է հոգի դնել եւ այն պաշտել սիրո ամենամեծ դրսեւորմամբ որպես շոշափելի եւ անշոշափելի արժեք: Դա Գրիգորյանական բնավորություն է, տոհմական ժառանգություն, որն այսօր հպարտորեն վայելում են Դավիթ Գրիգորյանի երեխաներն ու թոռները:
Գրիգորյանի կարծիքով՝ հողը ցանկացած ազգային առանձնյակի համար ամենակարեւոր եւ ամենագերադրական արժեքն է, մանավանդ հայերիս համար, որովհետեւ մենք, որպես ազգային միավոր, ամենաշատը կողոպտվել ենք հենց հողի տեսքով: Գրիգորյաններին ճանաչողները լավ գիտեն, որ այդ տոհմի բոլոր ներկայացուցիչները տանել չեն կարողանում ժանգոտ զենքն ու բահը. սրանք այն երկու կարեւորագույն գործիքներն են, որոնք այդ գերդաստանը պաշտում է դեռ իր արշալույի օրերից՝ որպես հարատեւման փոխկապացված, աներկրորդելի միջոց: Ընդհանրապես շատ յուրահատուկ ու հետաքրքիր են Դավիթ Գրիգորյանի մոտեցումները՝ հայրենի հողի ու երեխայի հետ կապված, ըստ նրա՝ այդ երկուսի միջեւ շատ մեծ ընդհանրություն կա, որքան լավ դաստիարակես երեխայիդ, այնքան ամուր կլինի հայրենիքդ, այսինքն՝ սահմաններիդ անառիկությունն ուղիղ կապ ունի սերնդի դաստիարակության հետ:
Կրթական մեծ ճանապարհ անցած եւ կրթությունը շատ բարձր գնահատող այդ մարդու համար ծնողի ամենամեծ առաքելությունը մատաղ սերնդի մոտ հայրենիքը պաշտպանելու ունակությունը զարգացնելն է, նա համոզված է, որ հայը գենետիկորեն ունակ է դրան, միայն հարկավոր է վաղ տարիքում զբաղվել ճիշտ դաստիարակությամբ: Նրա անսահման սերը երեխաների հանդեպ չի սահմանափակվում միայն ներկայով, նա աշխարհն ընկալում է երեխաների միջոցով, ապրում նրանց միջոցով՝ ամեն պահ մտքում ունենալով նրանց անվտանգ ապագայի խնդիրը: Երեխաների հանդեպ իր սերն արտահայտելիս Գրիգորյանը հաճախ է մեջբերում Դոստոեւսկու հայտնի խոսքը «Առանց երեխաների հնարավոր չէր լինի այդպես սիրել մարդկությունը»:
Սիրո այս անսահման դրսեւորումն է մտահոգ հային ու ծնողին ստիպել ռազմականացումը համատարած դատապարտող երկրագնդի փոքրիկ անկյուններից մեկում՝ Հայաստանում, որքան հնարավոր է խոսել զենքի եւ մարդու ազատության մասին, որ Աստծո տված ժառանգություն է: Նա ընդգծում է, որ երեխաների հետ շփվելիս հաճույքով կբավարարվեր միայն աշխարհի հրաշալիքների մասին խոսելով, բայց կյանքը դաժան է, քաոտիկ, եւ միջավայրը կարող է կուլ տալ ու ոչնչացնել ցանկացած մեկին, ով պատրաստ չի լինի կյանքի համար մղվող պայքարին: Այս համոզմունքով ու տրամադրվածությամբ է Դավիթ Գրիգորյանը մեծ սիրով ու պատրաստակամությամբ սկսել հովանավորել «Ապագա Զինվոր» ռազմահայրենասիրական դպրոցը, որտեղ 8-17 տարեկան երեխաները կարող են անվճար հիմունքներով ստանալ ռազմական պատրաստություն՝ հրաձգություն, մարտավարություն, դանակի նետում, լեռնագնացություն, առաջին բուժօգնություն եւ այլն: Հատուկ ուշադրություն է դարձվում ադրբեջաներենի եւ թուրքերենի ուսուցմանը, դրանք դպրոցում հատուկ ընդգծված կետեր են, որոնց բոլորը պետք է տիրապետեն, քանի որ, նաեւ ըստ Գրիգորյանի, ներկա պահին մեր հայրենիքի պաշտպանների համար խիստ անհրաժեշտություն է թշնամու լեզվին տիրապետելը:
Իդեպ, օտար լեզուների կարեւորության մասին խոսելիս՝ նա նշում է, որ մեր աշխարհագրական դիրքը մեզ ստիպում է որպես առաջնային օտար լեզու ընտրել ադրբեջաներենը: Դա, նրա կարծիքով, դժբախտություն է, բայց անհրաժեշտություն: Առհասարակ Հայաստանում ռազմամարզական կրթօջախները շատ չեն, տարիներ առաջ էլ անհասկանալի պատճառներով փակվեց Փոքր Մհեր կրթահամալիրը, որը ծանր անդրադարձ ունեցավ Գրիգորյանի վրա եւ նա սկսեց մտածել բացը լրացնելու մասին՝ գտնելով, որ քաոսի դեմ պայքարելու ամենալավ միջոցն ամենուր լույս ստեղծելն է: Նա այս դպրոցի հետ կապն իր կյանքի ամենամեծ ձեռքբերումներից մեկն է համարում, քանի որ պատրաստում է մարտիկներ, որոնք հետո պաշտպանելու են հայրենիքը, իսկ մարդուն հայրենիքը պաշտպանելու ունակություն տալուց ավելի նվիրական գործ, անշուշտ, չկա:
Գրիգորյանը վստահ է, որ այսօր աշխարհաքաղաքական մեծ գործընթացներ են ծավալվում, իսկ Հայաստանի աշխարհագրական դիրքն այնպիսին է, որ անպայմանորեն առնչվելու է եւ շատ լուրջ է առնչվելու այդ զարգացումների հետ, ուստի անհրաժեշտ է բոլոր ոլորտներում պատրաստվել՝ դիմագրավելու սպասվող արհավիրքին եւ հնարավորինս քիչ կորուստներով ու պատվով դուրս գալ քաոսի միջից: Դիմագրավման ոլորտները Գրիգորյանի համար շատ են՝ բազմապիսի, բայց ամենակարեւորն, իհարկե, մարտունակ բանակ ունենալն է, որի իրականացման համար այսօր պետք է ներդնել ամեն բան: Այդ գաղափարին է ծառայում դպրոցը: Նա գտնում է, որ երկու տարի ժամկետային ծառայությունը բավականին քիչ է՝ ռազմական լավ պատրաստություն ստանալու համար, հետեւաբար փորձում է ստեղծել այնպիսի մի մեծ համակարգ, որտեղից դուրս եկած պատանիները բանակ կզորակոչվեն բավականին պատրաստ վիճակում եւ ապրելով երկու տարի խիստ ռազմականացված պայմաններում՝ կդառնան իսակակն պրոֆեսիոնալներ:
Դպրոցին հովանավորելու գաղափարը Դավիթ Գրիգորյանի մոտ ծագել է նաեւ այն բանից հետո, երբ նա երկարատեւ ուսումնասիրության է ենթարկել Հայաստանի դպրոցներում ուսուցանվող Ռազմագիտություն առարկան եւ եկել եզրակացության, որ մեզ նման հարեւաններ ունեցող պետության պարագայում՝ այդ առարկային հատկացվող դասաժամերը շատ քիչ են, բացի այդ ուսուցման մեթոդներն ու մոտեցումները, ինչպես նաեւ նյութը մակերեսային են եւ որեւէ աղերս չունեն 21-րդ դարի բանակաշինության ու ռազմական գործի հետ: Գրիգորյանի առաջիկա ծրագրերից է կրթական ռեֆորմների առաջարկը, որի արդյունքում Ռազմագիտություն առարկան ոչ թե դուրս կմղվի դպրոցներից, ինչպես հիմա են փորձում անել, այլՙ կխորացվի, կընդլայնվի:
Իր այս գործունեությամբ Գրիգորյանը միաժամանակ ցանկանում է փողոցից կտրել, վնասակար սովորություններից հեռացնել եւ հայրենասիրություն սերմանել այն պատանիների մեջ, ովքեր կյանքի ինչ-որ դիպվածով ընտրել են ապագայի համար ոչ այնքան նպատակահարմար ուղի: Նա կարծում է, որ ցանկացած մարդ, մանավանդ երիտասրադները, սխալներ են գործում, բայց ավագ սերունդը նրա համար է, որ դաստիարակությամբ շտկի գործած սխալներն ու կանխի ենթադրելիները: Գրիգորյանը ցավով արձանագրում է, որ այսօր կան երիտասարնդերի խմբեր, որոնց արժեհամակարգում հայրենիքը վերջին տեղում է: Նա այդ վիճակի համար մեղավորներ փնտրելիս առաջինը մատնանշում է իր սերնդակիցներին, որոնք ժամանակին մատների արանքով են նայել մատաղ սերնդի դաստիարակությանը եւ այսօր, ցավոք, ամեն քայլափոխի կարող ենք տեսնել երիտասարդների, որոնց խորշում են ազգայինից ու ավանդականից, այնինչ, ինչպես սիրում է ասել Գրիգորյանը՝ մեր մակարդն ազգայինն է: Առաջիկայում դպրոցի ծրագրերն էլ ավելի ընդլայնելու, խորացնելու եւ մասնագիտացնելու կարիք է տեսնում Դավիթ Գրիգորյանը, որովհետեւ նա ավելի շատ ուշադրություն է դարձնում բովանդակությանը, քան ձեւին: Նա շատ ծանր է տանում օրնիբուն անգործ երիտասարդների վիճակը եւ առաջիկայում ռազմամարզական հմտություններ ստանալու գրավիչ ուղիներ կփնտրի նրանց համար նույնպես: «Երիտասարդությունն է մեր ամենամեծ կապիտալը, նրանք մեր սերունդներն են, մեր շարունակությունը եւ մենք պարտավոր ենք անել հնարավորն ու անհնարինը, որպեսզի նրանց ճիշտ ուղի ցույց տանք: Այդ ճանապարհին մենք չպետք է նահանջենք, պահանջելով, համոզելով, պարտադրելով ու խնդրելով պետք է կրթենք մեր երխաներին, որովհետեւ անգրագիտությունից են ծնվում ամենամեծ հանցագործությունները»,- պնդում է Դավիթ Գրիգորյանը:
Մոտ ապագայում «Ապագա զինվոր» ռազմամարզական դպրոցը մասնաճյուղեր կունենա նաեւ մարզերում, որտեղ նման կրթօջախների կարիքն ավելի շատ կա: Այդ գիտակցումով ու պատրաստակամության Գրիգորյանը շարժվում է առաջ՝իր ձեռքն անկեղծորեն մեկնելով բոլոր այն հայրենակիցներին, որոնք մտահոգ են մեր երկրի ներկայով ու ապագայով»:
Նյութի աղբյուր «ԱԶԳ» թերթ
Դիտվել է
25963անգամ
Դիտեք նաև
21 / Ապրիլ / 2020
Խոստում տարածքների դիմա՞ց․ Ինչ փաթեթ է բանակցությունների սեղանին
Փուլային լուծման տարբերակի տրամաբանությունը մոտավորապես այսպիսինն է.
Հինգ շրջաններից դուրս են բերվում հայկական զինված ուժերը։
Դրա դիմաց հայկական կողմը ստանում է երաշխիքներ և խոստումներ առ այն, որ...
31 / Մարտ / 2020
ԱՀ նախագահական ընտրություններ. նախնական տվյալներով՝ Արայիկ Հարությունյանն առաջատար է, նրան...
06 / Մայիս / 2020
Ինչպե՞ս կանդրադառնա ՀՀ ավիացիոն իշխանություններին Եվրամիության սև ցուցակ գցելը. Հակոբ Ճաղարյան
Ինչպե՞ս կանդրադառնա ՀՀ ավիացիոն իշխանություններին Եվրամիության սև ցուցակ գցելը: Այս մասին Facebook-ի իր էջում գրել է ՀՀ վարչապետի արդեն նախկին խորհրդական Հակոբ Ճաղարյանը:
Մարտի վերջին հայտնի...
11 / Ապրիլ / 2020
Նա քթի վիրահատության առթիվ մեկ ամսից ավել անհետացել ու անտեր է թողել իր բաժին արդարադատությունը....
ՀՀ ԱԺ պատգամավոր Գևորգ Պետրոսյանն իր էջում գրում է.
Առողջություն մաղթելու փոխարեն...
Ա՜յ ընկերներ, արդեն հայտնի դատավոր Աննա Դանիբեկյանին առողջություն մաղթելու փոխարեն, մի գլուխ հայհոյում,...
11 / Ապրիլ / 2020
Ովքեր մտածում են, որ կարևորը կառավարիչ լինելն ա ու կան ամեն ինչի կառավարիչներ, նրանք մոլորյալներ են
Սամվել Սողոմոնյանը իր ֆեյսբուքյան էջում գրում է․
ԻՍԿ ՀԻՄԱ ԵՐԵԿՎԱ ԳՐԱՌՄԱՆՍ ԵՆԹԱՏԵՔՍՏԸ
Բոլորիս պարզ է չէ, որ բժիշկը չի կարող արդյունավետ, շեշտում եմ, արդյունավետ կառավարել լեռնահանքային կամ...
09 / Ապրիլ / 2020
Կարծում եմ Փաշինյանը պետք է արձագանքի Թուրքիայի նախագահի` Հայաստանին օգնելու առաջարկությանը....
Կարծում եմ Փաշինյանը պետք է արձագանքի Թուրքիայի նախագահի` Հայաստանին օգնելու առաջարկությանը:
Առաջարկը կարելի է մերժել,առաջարկը կարելի է ընդունել,առաջարկին կարելի է հզոր քաղաքական հայտարարությամբ...
09 / Ապրիլ / 2020
Քոչարյանի դատավոր Աննա Դանիբեկյանը որոշել է քթի վիրահատություն անել
Ներկա քաղաքական պրոցեսները և ՔԻԹԸ.
Երբ սպառվում են դատական նիստերը ձգելու բոլոր հնարավոր տարբերակները, օգնության է հասնում բժշկությունը։ Զավեշտալի է չէ՞ հնչում, բայց անհերքելի փաստ է։ Նախագահ...
09 / Ապրիլ / 2020
Վարչապետի նախկին խորհրդականը ԱԱԾ-ում հանդիպման մասին
Վարչապետի նախկին խորհրդական Հակոբ Ճաղարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
ՀԱՆԴԻՊՈւՄ ԱԱԾ-ում
Չգիտեմ, թե ինչն է իմ ԱԱԾ-ում հանդիպման շուրջ անհանգստության և անառողջ աժիոտաժի իմաստը:
Կարող եմ փաստել,...